KESAHAN PERJANJIAN (Validity of Treaties)
KEPERLUAN PENTING UNDANG-UNDANG
ANTARABANGSA (Essential Requirements of International Law)
Sesuatu perjanjian adalah TERBATAL
& TIDAK SAH dari awal jika ia gagal mematuhi keperluan undang-undang
yang ditetapkan (dikodkan oleh Konvensyen Vienna mengenai Undang-undang Perjanjian
1969):
Pihak yang berkontrak mesti
mempunyai KAPASITI UNDANG-UNDANG untuk memasuki Perjanjian Antarabangsa
(International Agreement) atau Perjanjian (Treaty).
PERSETUJUAN mesti
diberikan dengan betul kepada Perjanjian (Agreement).
OBJEK perjanjian mesti
dibenarkan.
PERATURAN KAPASITI
UNDANG-UNDANG: Undang-undang antarabangsa mengiktiraf bahawa hanya negara
berdaulat bebas (& organisasi antarabangsa tertentu) mempunyai kapasiti
untuk memasuki perjanjian (treaty) atau perjanjian antarabangsa ((international
agreement)) yang disimpulkan (disahkan
oleh ICJ dalam Kes Chagos 2019). Penciptaan Perjanjian Malaysia 1963 di UK
adalah cacat kerana kegagalannya untuk mematuhi semua peraturan asas untuk
membuat perjanjian yang sah.
Prinsip kapasiti ini amat
membimbangkan pegawai pentadbiran kolonial British Borneo Utara (Sabah) &
Sarawak dalam pembikinan Perjanjian Malaysia 1963 (MA63). Ini kerana mereka
tahu bahawa 2 jajahan (& Singapura) bukanlah negara yang merdeka dan TIDAK
MEMPUNYAI KAPASITI atau KECEKAPAN untuk memasuki Perjanjian dengan
UK dan Malaya pada tahun 1963.
Peguam Negara kolonial Sarawak
Encik PEH Pike menulis sebelum ini MA63 bahawa Borneo Utara atau Sarawak tidak
boleh menjadi pihak kepada MA63 dan harus dikecualikan daripada perjanjian itu.
Bagaimanapun, beliau berkata atas sebab "persembahan/lakonan", mereka
harus disertakan. Oleh itu, UK dengan sengaja melanggar undang-undang
antarabangsa untuk mewujudkan perjanjian haram (illegal treaty).
PERSETUJUAN tidak
diberikan dengan sewajarnya kepada 2 jajahan kerana tidak ada pematuhan yang
sewajarnya terhadap kehendak rakyat dan tidak ada mandat yang diberikan secara bebas
dalam referendum untuk memasuki MA63 UN GAR1541 XV. Ini digariskan oleh fakta
bahawa Peguam Negara kolonial masing-masing turut menandatangani perjanjian
tersebut.
UK dan Malaya telah secara salah
mengenakan perjanjian ke atas rakyat dengan OBJEK untuk memindahkan kedaulatan
mereka ke Tanah Melayu yang melanggar peraturan PBB (UN GAR 1514 XV) terhadap
campur tangan asing dalam proses kemerdekaan mereka dan sebelum MA63, mereka secara
rahsia berpakat untuk menafikan kemerdekaan kepada tanah jajahan dengan
bersetuju untuk ‘menubuhkan Malaysia’ atau dalam erti kata lain meluaskan kuasa
politik malaya sehingga ke Tanah Borneo.
Sumber: Why MA63 Was Void Ib Initio
Post a Comment